TRE艢膯: Poka偶 informacje o tre艣ci pozycji >>Pełna emocji i uczuć opowieść o tych, kt贸rzy się zagubili i muszą odnaleźć swoje miejsce na ziemi. A szczęście jest blisko i czeka. Trzeba tylko szeroko otworzyć oczy, żeby je dostrzec i schwytać.
Zośka Wichocka pr贸buje wr贸cić do r贸wnowagi po wypadku samochodowym. Nie potrafi odnaleźć się wśr贸d ludzi w codziennym życiu. Koleżanka proponuje jej wypoczynek w swoim domku, w maleńkiej g贸rskiej miejscowości, Nieznajomce.
Zośka poznaje tam niezwykłych ludzi: Mariusza, prowadzącego schronisko dla leśnych zwierząt, starą wr贸żbiarkę i znachorkę Zazulinę, tajemniczego wł贸częgę Aleksego. Zośka odkrywa na nowo świat i samą siebie, zaczyna rozumieć, jak ważna w życiu jest r贸wnowaga, dostrzega, że sama może wiele dać innym. Bo jej przyjaciele także mają problemy, i to często - bardzo poważne. W ich życiu r贸wnież są zadry, blizny, poczucie straty, niespełnione uczucia.
Czy piękno natury i wzajemne zrozumienie mogą ukoić smutki i przynieść radość, spełnienie, a nawet spok贸j? |
SERIA/CYKL: Le艣ne ustronie stanowi膮 >>
| [Poka偶 pozycje serii] | |
Tom 1 | Warkocz spleciony z kwiat贸w |
Pe艂na emocji i uczu膰 opowie艣膰 o tych, kt贸rzy si臋 zagubili i musz膮 odnale藕膰 swoje miejsce na ziemi. A szcz臋艣cie jest blisko i czeka. Trzeba tylko szeroko otworzy膰 oczy, 偶eby je dostrzec i schwyta膰. Zo艣ka Wichocka pr贸buje wr贸ci膰 do r贸wnowagi po wypadku samochodowym. Nie potrafi odnale藕膰 si臋 w艣r贸d ludzi w codziennym 偶yciu. Kole偶anka proponuje jej wypoczynek w swoim domku, w male艅kiej g贸rskiej miejscowo艣ci, Nieznajomce. Zo艣ka poznaje tam niezwyk艂ych ludzi: Mariusza, prowadz膮cego schronisko dla le艣nych zwierz膮t, star膮 wr贸偶biark臋 i znachork臋 Zazulin臋, tajemniczego w艂贸cz臋g臋 Aleksego. Zo艣ka odkrywa na nowo 艣wiat i sam膮 siebie, zaczyna rozumie膰, jak wa偶na w 偶yciu jest r贸wnowaga, dostrzega, 偶e sama mo偶e wiele da膰 innym. Bo jej przyjaciele tak偶e maj膮 problemy, i to cz臋sto - bardzo powa偶ne. W ich 偶yciu r贸wnie偶 s膮 zadry, blizny, poczucie straty, niespe艂nione uczucia. Czy pi臋kno natury i wzajemne zrozumienie mog膮 ukoi膰 smutki i przynie艣膰 rado艣膰, spe艂nienie, a nawet spok贸j? | |
Tom 2 W Nieznajomce, niewielkiej wiosce ukrytej w g贸rach, w艣r贸d polan, 艂膮k i las贸w nadchodzi jesie艅. Antoni Szeptyna pracuje nad kolejn膮 niezwyk艂膮 i magiczn膮 ksi膮偶k膮 "Misteriami drzew", Mariusz pr贸buje na nowo u艂o偶y膰 sobie 偶ycie z Regin膮, Zo艣ka podejmuje leczenie swej blizny. Wszystko wydaje si臋 uk艂ada膰 dobrze, ale na horyzoncie ju偶 wida膰 ciemne chmury. Kto艣 upomina si臋 o odziedziczony przez Zo艣k臋 domek, schronisko dla zwierz膮t tak偶e prze偶ywa trudne chwile, a nowy mieszkaniec wioski wprowadza sporo zamieszania w spokojne dot膮d 偶ycie s膮siad贸w. Losy niespodziewanie si臋 krzy偶uj膮, pojawiaj膮 si臋 pytania, niepokoje, gwa艂towne uczucia i wielkie t臋sknoty. Czyje marzenia zostan膮 zawiedzione, a kto odnajdzie si臋 w艣r贸d tych 偶yciowych zawirowa艅? Czy przyja藕艅 i mi艂o艣膰 naprawd臋 potrafi膮 zwyci臋偶y膰 wszystko, czy jedynie rodz膮 z艂udn膮 nadziej臋? Pe艂na uczu膰 i emocji opowie艣膰 o ludziach, kt贸rzy nosz膮 w sobie tajemnice, ukryte t臋sknoty i czasem bolesne zadry. Wci膮偶 jednak wierz膮, 偶e poszukuj膮c ukojenia, mog膮 trafi膰 na kogo艣, kto uzdrowi, pomo偶e zrozumie膰 samych siebie, symbolicznie wyleczy. A najlepszym kluczem do szcz臋艣cia jest wra偶liwe serce, kt贸remu warto zaufa膰. | |
Tom 3 W Nieznajomce trwa zima, ale powoli przesila si臋 w wiosn臋. Czy przyniesie ona odrodzenie i uspokojenie? Wszyscy mieszka艅cy staj膮 przed kluczowymi wyborami. Zo艣ka zastanawia si臋, w kt贸r膮 stron臋 kieruje si臋 jej serce. Czy prawdziwa mi艂o艣膰 wygra z przywi膮zaniem i zauroczeniem? Kt贸re uczucie jest trwa艂e i prawdziwe, jak osi膮gn膮膰 szcz臋艣cie i spok贸j ducha, ale jednocze艣nie nie skrzywdzi膰 nikogo? Mieszka艅cy g贸rskiej miejscowo艣ci b臋d膮 musieli odpowiedzie膰 na wiele pyta艅 i pokona膰 mn贸stwo przeciwno艣ci zanim minie zima, a 艣wiat zazieleni si臋 wiosennie. Mariusz prze偶yje trudne chwile w swoim przytulisku, jego siostra stanie wobec konieczno艣ci podj臋cia wa偶nych 偶yciowych decyzji, Teo skonfrontuje si臋 nie tylko ze swoj膮 chorob膮, ale i z przesz艂o艣ci膮, kt贸ra w艂a艣nie go dogoni艂a. Poruszaj膮ca i pe艂na magii opowie艣膰 o naszych wyborach. Kiedy prowadzi nas serce, nie zab艂膮dzimy na manowce, cho膰 nie wszystkie rozstrzygni臋cia s膮 艂atwe, niekt贸re kosztuj膮 wiele 艂ez i nieprzespanych nocy. Trzeba jednak wierzy膰, 偶e na ko艅cu tej drogi 艣wieci s艂o艅ce i rodzi si臋 nowy, pogodny dzie艅. |
|
